فرصت‌ها هیجان انگیزند
میل دیدن آینده در بشر وجود داشته است چینی‌ها، هندی‌ها یونانیان باستان درباره‌ی آینده انسان پیش بینی‌هایی کرده‌اند.
در نیم قرن اخیر هوشی را تصور کرده‌ایم که حتی می‌تواند با ما تعامل کند و در بازی ما را شکست.
اولین برنامه هوش مصنوعی در دهه‌ی ۱۹۵۰ خلق شد و احتمالا اولین و درماتیک‌ترین نمایش هوش مصنوعی در سال ۱۹۹۶ انجام شد که کامپیوتر دیپ‌بلو توانست استاد بزرگ شطرنج را شکست دهد. در سال ۲۰۱۱ واتسون ساخت آی‌بی‌ام در ژپرتی برنده یک میلیون دلار شد و در سال ۲۰۱۶ آلفاگو یکی از بهترین بازیکنان گو که یکی از پیچیده‌ترین بازی‌های زمین است را شکست داد.
حالا همه تلفن همراه دارند که به نوعی یک هوش مصنوعی جیبی است.
Artificial Intelligence هم هر روز هوشمندتر می‌شود و انتظار می‌رود مثل انسان با انسان ارتباط برقرار کند. این ماشین‌ها قدرت یادگیری دارند و خودشان خودشان را تعمیر می‌کنند و کامپیوتری به ظرافت مغز انسان خواهند بود که قدرت پردازشگر دیجیتال خواهند داشت.
از نظر فنی کارهایی که برای انسان سخت است برای ربات‌ها آسان است، اما مشخص شده که برای هوش مصنوعی یک مکالمه ساده بسیار پیچیده‌تر از محاسبات ریاضی است.
اما ربات‌ها به همان اندازه که هیجان انگیزند، ترسناک هم هستند؛ آنها به اندازه انسان باهوشند و هیچ‌گاه از ساعات کاری خود شکایت ندارد و تقاضای افزایش حقوق ندارد.
به این ترتیب با هوشمندتر شدن Artificial Intelligence و شباهت هرچه بیشتر ربات‌ها به انسان، مرحله بعدی خودکار سازی ربات‌هاست که بر معنای انسان بودن تاثیر می‌گذارد.
اگر گوشی هوشمند ما برای‌مان مسیریابی و محاسبات را انجام می دهد متوجه می‌شوید که هوش مصنوعی هر ثانیه هوشمندتر می‌شود و احتمال اینکه جای شما را پشت میز کارتان بگیرد، وجود دارد؛ بنابراین ما نمی‌توانیم از سلطه‌ی همه گیر هوش مصنوعی فرار کنیم.
تا صد سال آینده احتمالا ما به اندازه‌ی امروز کار نخواهیم کرد. کار و زحمت انسانی با ماشین جایگزین خواهد شد. شاید بتوانیم خودمان را از شر کارهای سخت و طاقت فرسا رها کنیم.
در ۲۰ سال آینده ۴۰ درصد شغل‌ها به ربات‌های هوشمند می‌رسد اما وقتی انسان‌ها و ماشین‌ها با هم کار می‌کنند شاید بتوانند زندگی را به سمت و سوی جدیدی سوق دهند. در آینده‌ای نزدیک کارهای کشاورزی به شکل خودکار انجام می‌شوند.
شاید کمتر از ۱۰۰ سال دیگر هوش مصنوعی انقدر که حالا برای ما عجیب و غیرقابل لمس است نباشد. هوش مصنوعی می‌تواند کارهای پیشرفته‌ای مثل معماری را انجام دهند.
وقتی هوش مصنوعی پیچیده‌تر شود اوضاع به این شکل درمی‌آید؛ مشاغی مثل داشتن مهارت بالا همچون داروسازی، وکالت و مهندسی را انجام دهد. شاید تا ۱۰۰ سال دیگر انسان‌ها خود را برای جراحی در اختیار پزشک انسانی قرار ندهند و ترجیح بدهند که یک ربات آنها را جراحی کند.
اما لازمه‌ی همه این موارد این است که هوش مصنوعی باید خودآگاه شود.
می‌دانیم وقتی هوش مصنوعی هوشمندتر شود جنبه‌ی انسانی ما را زیر سوال خواهد برد و تمام مهارت‌ها و ویژگی‌های ما را داشته باشد. اما این سوال پیش می‌آید که آیا هوش مصنوعی می‌تواند ایده‌ها و افکار پیچیده‌ی ما را داشته باشد.
هوش مصنوعی کم کم به واقعیتی نزدیک می‌شود که ما آن را کیفیت ذهنی می‌نامیم. زمانی را تصور کنید که کامیپوترها می‌توانند راجع به خودشان فکر کنند اما یک ویژگی که انسان‌ها خودشان را برتر می‌دانند تامین مخارج زندگی و خلاقیت است؛ اگر کامپیوترها قادر به خلق کردن باشند معنای آن برای انسان چیست؟ آیا یک ماشین می‌تواند هنرمند باشد؟ ماشین‌ها چه زمانی می‌توانند نقاشی بکشند.
یک ربات دنیا را در کامپیوتر کشف می‌کند اگر آنها از ما خلاق‌تر شوند یعنی ما باید تسلیم آنها شویم و سیاره‌ی زمین در اختیار آنها قرار می‌گیرد و آنها بر ما مسلط می‌شوند.
هوش مصنوعی مانند تیری که از کمان رها می‌شود از ما عبور می‌کند.
محققان نام لحظه‌ای که ماشین‌های ابر هوشمند بر زندگی ما مسلط و تبدیل به برترین‌ها می‌شوند روی این سیاره و فراتر از کنترل ما عمل می‌کنند تکینگی (singularity) می‌نامند؛ تکینگی نقطه‌ای است که یک هوش مصنوعی خودآگاه خلق می‌شود و هوشمند و سریع‌تر از انسان‌ها عمل می‌کند و در واقع یک افق است که ما فراتر از آن را نمی‌بینیم.
هوش مصنوعی همه‌ی قابلیت فراگیری همه‌ی جوانب انسانی را دارد و قابلیت‌هایش به سرعت رشد می‌کند و از چیزی که در حال حاضر در قدرت درک ماست فراتر می‌رود.
وقتی تکینگی از راه برسد هوش ماشینی فقط غذای ما را کشت نمی‌کند و لباس‌های ما را نمی‌شوید، آنها فقط قوانین را وضع نمی‌کنند، آنها فکر می‌کنند، رویا پردازی و خلق می‌کنند.
گفته می‌شود که Artificial Intelligence آخرین اختراع بشر است و همه چیز را در دست می‌گیرد.
این هوش می‌تواند به شما کمک کند که کاری را که بدون کمک رایانه‌ها نمی‌توانید انجام دهید.
بترکونید واقعا عالیه کارتون